http://astro-wixi.mywebcommunity.org
Muzikoterapija predstavlja skup tehnika koje u dijagnostičke, terapijske i preventivne svrhe koriste zvuk koji može i ne mora biti muzika. Muzikoterapijske tehnike se primenjuju u interakciji između jednog ili više pacijenata (klijenata) i jednog ili više muzikoterapeuta.
Cilj muzikoterapije je da se na osnovu naučnog i planiranog primenjivanja muzikoterapijskih tehnika/metoda od strane edukovanog muzikoterapeuta pospeši sazrevanje, razvoj, zdravlje i svakodnevno funkcionisanje klijenta/grupe klijenata, a da se u slučaju bolesti postojeći simptomi ublaže ili eliminišu, te da se poremećeni način ponašanja i stavovi izmene.
Muzikoterapija u savremenom smislu podrazumeva da je primenjuje edukovani muzikoterapeut, da se primenjuje muzikoterapijska tehnika nastala na osnovu jasnog teorijskog koncepta potvrđenog u praksi, a koja je prihvaćena u svetu, da postoji indikacija za primenu muzikoterapije kod određenog pacijenta/klijenta ili grupe pacijenata/ klijenata; da se efekti primene muzikoterapije mere i prospektivno prate, a razultati prezentuju na stručnim sastancima i publikuju u stručnim časopisima.
Muzikoterapija koristi zvuk u dijagnostičke i terapijske svrhe, a on može i ne mora da bude muzika. Postoje dva osnovna pravca u muzikoterapiji i u okviru njih niz tehnika:
aktivna muzikoterapija u kojoj se pomoću glasa ili instrumenta ostvaruje komunikacija sa pacijentima sa kojima je verbalna komunikacija otežana;
receptivna muzikoterapija kada klijent sluša testirani muzički izvod pomoću koga se postiže željeni psihološki efekat.
Muzikoterapija predstavlja skup tehnika koje u dijagnostičke, terapijske i preventivne svrhe koriste zvuk koji može i ne mora biti muzika. Muzikoterapijske tehnike se primenjuju u interakciji između jednog ili više pacijenata (klijenata) i jednog ili više muzikoterapeuta.
Cilj muzikoterapije je da se na osnovu naučnog i planiranog primenjivanja muzikoterapijskih tehnika/metoda od strane edukovanog muzikoterapeuta pospeši sazrevanje, razvoj, zdravlje i svakodnevno funkcionisanje klijenta/grupe klijenata, a da se u slučaju bolesti postojeći simptomi ublaže ili eliminišu, te da se poremećeni način ponašanja i stavovi izmene.
Muzikoterapija u savremenom smislu podrazumeva da je primenjuje edukovani muzikoterapeut, da se primenjuje muzikoterapijska tehnika nastala na osnovu jasnog teorijskog koncepta potvrđenog u praksi, a koja je prihvaćena u svetu, da postoji indikacija za primenu muzikoterapije kod određenog pacijenta/klijenta ili grupe pacijenata/ klijenata; da se efekti primene muzikoterapije mere i prospektivno prate, a razultati prezentuju na stručnim sastancima i publikuju u stručnim časopisima.
Muzikoterapija koristi zvuk u dijagnostičke i terapijske svrhe, a on može i ne mora da bude muzika. Postoje dva osnovna pravca u muzikoterapiji i u okviru njih niz tehnika:
aktivna muzikoterapija u kojoj se pomoću glasa ili instrumenta ostvaruje komunikacija sa pacijentima sa kojima je verbalna komunikacija otežana;
receptivna muzikoterapija kada klijent sluša testirani muzički izvod pomoću koga se postiže željeni psihološki efekat.
Нема коментара:
Постави коментар